ตามวิถีการสั่นของตัวสั่นเชิงกล สามารถแบ่งออกได้เป็น เครื่องจักรสั่นที่มีวิถีการเคลื่อนที่แบบลูกสูบ เครื่องจักรสั่นที่มีวิถีการเคลื่อนที่แบบไจโรสโคป และเครื่องจักรสั่นที่มีวิถีการเคลื่อนที่แบบซับซ้อน ส่วนตามโหมดการสั่น สามารถแบ่งออกได้เป็น เครื่องจักรสั่นแบบข้อเหวี่ยง เครื่องจักรสั่นแบบแม่เหล็กไฟฟ้า และเครื่องจักรสั่นแบบเฉื่อย
กลไกการสั่นสะเทือนแบบข้อเหวี่ยง-ก้านเชื่อมต่อจะทำงานโดยกลไกข้อเหวี่ยง-ก้านเชื่อมต่อ ปลายด้านหนึ่งของข้อเหวี่ยงจะเชื่อมต่อกับตัวขับเคลื่อนหลัก และปลายอีกด้านหนึ่งจะเชื่อมต่อกับก้านเชื่อมต่อ ก้านเชื่อมต่อมีสองชนิด คือ ก้านเชื่อมต่อแบบแข็งและก้านเชื่อมต่อแบบยืดหยุ่น เมื่อใช้ก้านเชื่อมต่อแบบแข็ง ปลายอีกด้านหนึ่งของก้านเชื่อมต่อจะเชื่อมต่อกับตัวสั่น เมื่อใช้ก้านเชื่อมต่อแบบยืดหยุ่น ปลายอีกด้านหนึ่งของก้านเชื่อมต่อจะผ่านปลายของสปริงส่งกำลังและเชื่อมต่อกับตัวสั่น ตัวขับเคลื่อนหลักจะขับเคลื่อนข้อเหวี่ยงให้หมุน ทำให้ตัวสั่นเคลื่อนที่ไปมาผ่านก้านเชื่อมต่อ แรงเฉื่อยของตัวสั่นจะถูกส่งไปยังฐานผ่านกลไกข้อเหวี่ยง-ก้านเชื่อมต่อ เพื่อลดกำลังที่ส่งไปยังฐาน มักจำเป็นต้องเพิ่มแรงต้านเพื่อปรับสมดุลการเคลื่อนที่
ความยาวของข้อเหวี่ยงเป็นตัวกำหนดแอมพลิจูดของการสั่นของวัตถุ และความเร็วในการหมุนของข้อเหวี่ยงเป็นตัวกำหนดความถี่ในการทำงานของวัตถุที่สั่น
เครื่องสั่นสะเทือนประเภทนี้มีคุณลักษณะดังต่อไปนี้:
(1) เสียงดังขณะทำงานและอายุการใช้งานสั้น
(2) แรงเฉื่อยของวัตถุที่สั่นไม่สามารถสมดุลได้โดยอัตโนมัติ
(3) กลไกการกระตุ้นไม่มีมวลเพิ่มให้กับวัตถุที่สั่น ส่วนใหญ่ใช้ในกระบวนการความถี่ต่ำ แอมพลิจูดสูง