Ze względu na trajektorię drgań mechanicznego ciała wibracyjnego można je podzielić na maszynę wibracyjną o trajektorii ruchu posuwisto-zwrotnego, maszynę wibracyjną o trajektorii ruchu żyroskopowego i maszynę wibracyjną o trajektorii ruchu złożonego. Ze względu na tryb drgań można je podzielić na maszynę wibracyjną z mechanizmem korbowym, maszynę wibracyjną elektromagnetyczną i maszynę wibracyjną bezwładnościową.
Mechanizm wibracyjny łącznika korbowego jest wzbudzany przez mechanizm łącznika korbowego, przy czym jeden koniec korby jest połączony zawiasowo z głównym napędem, a drugi koniec z łącznikiem. Korbowód posiada dwa rodzaje korbowodów: sztywne i elastyczne. W przypadku sztywnego korbowodu, drugi koniec korbowodu jest połączony zawiasowo z elementem wibrującym; w przypadku elastycznego korbowodu, drugi koniec korbowodu przechodzi przez koniec sprężyny napędowej i połączenie z elementem wibrującym. Źródło napędu wprawia korbę w ruch obrotowy, wprawiając w ten sposób element wibrujący poprzez korbowód w ruch posuwisto-zwrotny. Siła bezwładności elementu wibrującego jest przenoszona na fundament poprzez mechanizm korbowo-drążkowy. Aby zmniejszyć moc przenoszoną na fundament, zazwyczaj konieczne jest dodanie obciążenia wstępnego w celu zrównoważenia ruchu.
Długość korby określa amplitudę drgającego ciała, a prędkość obrotowa korby określa częstotliwość roboczą drgającego ciała.
Ten typ maszyny wibracyjnej charakteryzuje się następującymi cechami:
(1) Duży hałas roboczy i krótka żywotność
(2) Siły bezwładności drgającego ciała nie można automatycznie zrównoważyć
(3) Mechanizm wzbudzający nie dodaje masy do drgającego ciała. Stosowany głównie w procesach o niskiej częstotliwości i dużej amplitudzie.