(1) Wann et sech ëm e kreesfërmegen Vibratiounssieb handelt, ass dee einfachsten a meescht verbreeten Grond, datt d'Schréiegt vum Sib net genuch ass. An der Praxis ass eng Schréiegt vun 20° am beschten. Wann den Schréiegtwénkel méi niddreg wéi 16° ass, beweegt sech d'Material um Sib net glat oder rullt no ënnen;

(2) Den Ofstand tëscht der Kuelechauf an der Siebfläch ass ze kleng. Wat méi grouss den Ofstand vun der Kuelechauf, wat méi grouss d'momentan Impaktkraaft ass an dest méi héich d'Siefgeschwindegkeet. Wann den Ofstand tëscht der Schaufel an dem Sieb ze kleng ass, sammelt sech en Deel vun der Kuelechauf um Sieb, well se net séier duerch de Sieb passéiere kann. Soubal de Sieb opgestapelt ass, ass d'Siefgeschwindegkeet méi kleng an d'Schwéngungsqualitéit vum Sieb klëmmt och. Eng Erhéijung vun der Siebvibratioun reduzéiert zwangsleefeg d'Amplitude vum Sieb, an eng Ofsenkung vun der Amplitude reduzéiert d'Veraarbechtungskapazitéit vum Sieb. A schwéiere Fäll gëtt de Materialstapel op déi ganz Siebfläch gedréckt, wouduerch de Sieb net méi funktionéiert. Am Allgemengen soll en Ofstand vun 400-500 mm tëscht der Kuelechauffuerschaufel an der Siebfläch gemaach ginn;

(3) D'Breet vum Zufuhrbehälter soll mëttelméisseg sinn. Wann en iwwerlueden ass, kann d'Material net gläichméisseg an der Breetrichtung vun der Siebfläch verdeelt ginn, an d'Siebfläch kann net vernünfteg an effektiv benotzt ginn;

(4) Stanzsieb. Wann d'Kuel naass ass, bildt de Sieb eng Brikett an et gëtt bal kee Sieb méi. An dësem Fall kann de Stanzsieb an e Schweesssieb ëmgewandelt ginn.