قبل از اولین روز مدرسه، با دو معلم به خرید لوازم مدرسه رفتیم. لیست لوازم آنها: مداد شمعی‌های بزرگ، تنقلات، جاشمعی و چیزهای دیگر.

این گفتگو طبق قوانین انجمن USA TODAY مدیریت می‌شود. لطفاً قبل از پیوستن به بحث، قوانین را مطالعه کنید.

الکساندرا دنیلز، معلم کلاس ششم در شهرستان مونتگومری، مریلند، هر ساله دو درصد از حقوق ناچیز خود را برای خرید لوازم التحریر کلاس درس اختصاص می‌دهد.

راکویل، مریلند - لیست خرید لورن موسکوویتز رویای هر کودکستانی بود. این معلم آموزش ویژه برای بچه‌های ۵ و ۶ ساله‌اش به عروسک‌های انگشتی، مداد شمعی‌های بزرگ و گچ مخصوص پیاده‌روی نیاز داشت.

حدود یک ساعت بعد و با پرداخت نزدیک به ۱۴۰ دلار، او از فروشگاه تارگت در حومه واشنگتن خارج شد، در حالی که کیف‌هایش پر از لوازم مدرسه بود.

با بازگشت دانش‌آموزان به مدرسه، اکثریت قریب به اتفاق معلمان در حال خرید لوازم آموزشی خود هستند تا کلاس‌های درس مجهز و محیط‌های یادگیری مساعدی را برای بچه‌ها فراهم کنند.

بر اساس یک نظرسنجی وزارت آموزش و پرورش، ۹۴ درصد از معلمان مدارس دولتی آمریکا گزارش دادند که در سال تحصیلی ۲۰۱۴-۲۰۱۵ هزینه لوازم مدرسه را از جیب خود پرداخت کرده‌اند. این معلمان به طور متوسط ​​۴۷۹ دلار هزینه کرده‌اند.

معلمان حومه مریلند گفتند که ناحیه آنها لوازم التحریر را در اختیارشان قرار می‌دهد، اما این لوازم بیشتر از دو ماه اول سال تحصیلی کفاف نمی‌دهد. حتی در آن زمان هم، لوازم فقط نیازهای اولیه را برآورده می‌کنند.

این چیزی بیش از لوازم مدرسه است: فارغ از اینکه کجا کار می‌کنند یا چقدر درآمد دارند، معلمان احساس بی‌احترامی می‌کنند

یکشنبه‌ای در اواخر ماه اوت، موسکوویتز، معلم مدارس دولتی شهرستان مونتگومری، به همراه دوست پسرش، جورج لاول، معلم مهندسی دبیرستان، به تارگت رفت. موسکوویتز در مرکز آموزشی کارل سندبرگ در راکویل، مریلند، که نیم ساعت با واشنگتن فاصله دارد، به کودکان مهدکودکی با نیازهای ویژه تدریس می‌کند.

معلم لورن موسکوویتز در ۱۸ آگوست ۲۰۱۹، ماشینش را با اقلامی که از فروشگاه تارگت راکویل، مریلند خریداری کرده بود، پر می‌کند.

موسکوویتز گفت کلاس درس ویژه او نسبت به سایر کلاس‌ها نیازهای بیشتری دارد، اما شهرستان فقط به ازای هر دانش‌آموز در سراسر منطقه بودجه اختصاص می‌دهد.

موسکوویتز گفت: «در یک مدرسه‌ی ویژه‌ی کودکان استثنایی، هزینه‌ی آموزش بسیار بیشتر از یک مدرسه‌ی ویژه‌ی کودکان استثنایی است.» برای مثال، او گفت قیچی‌های تطبیقی، برای کودکانی که در مهارت‌های حرکتی ظریف تأخیر دارند، گران‌تر از قیچی‌های معمولی هستند.

غذا بخش بزرگی از فهرست موسکوویتز بود، از سیب‌زمینی سرخ‌کرده گرفته تا نی‌های گیاهی و چوب‌شور، زیرا دانش‌آموزان او اغلب در زمان‌هایی که به طور منظم در زمان استراحت ناهار قرار نمی‌گیرند، گرسنه هستند.

موسکوویتز علاوه بر دستمال مرطوب بچه برای دانش‌آموزانی که آموزش توالت رفتن ندیده‌اند، ماژیک، گچ مخصوص پیاده‌رو و مداد شمعی‌های بزرگ - که برای کودکان کاردرمانی مناسب است - خرید. او همه این‌ها را از حقوق ۹۰ هزار دلاری خود پرداخت کرد که شامل مدرک کارشناسی ارشد و ۱۵ سال سابقه کار او می‌شود.

دو روز بعد، علی دنیلز، معلم ریاضی شهرستان مونتگومری، در ماموریتی مشابه، بین فروشگاه‌های تارگت و استیپلز در گرینبلت، مریلند، در رفت و آمد بود.

برای دنیلز، ایجاد یک محیط کلاسی مثبت دلیل اصلی خرج کردن پولش برای لوازم مدرسه است. دنیلز علاوه بر لوازم ضروری بازگشت به مدرسه، برای شمعدان خود در گلید، عطرهایی هم خریده است: عطر Clean Linen و عطر Sheer Vanilla Embrace.

الکساندرا دنیلز، معلم دانش‌آموزان کلاس ششم در مدرسه راهنمایی شرقی در شهرستان مونتگومری، مریلند، می‌گوید: «دوران راهنمایی دوران سختی است و من می‌خواهم آنها احساس راحتی و شادی کنند.»

دنیلز گفت: «آنها وارد اتاق من می‌شوند؛ اتاق حال و هوای دلپذیری دارد. قرار است بوی دلپذیری هم داشته باشد. دوران راهنمایی دوران سختی است و من می‌خواهم آنها احساس راحتی و شادی کنند، و من هم می‌خواهم احساس راحتی و شادی داشته باشم.»

در مدرسه راهنمایی ایسترن در سیلور اسپرینگ، جایی که دنیلز ریاضی کلاس ششم و هفتم را تدریس می‌کند، او می‌گوید ۱۵ تا ۲۰ کودک بدون هیچ وسیله‌ای از خانه وارد کلاس او می‌شوند. ایسترن واجد شرایط دریافت بودجه عنوان ۱ از بودجه دولت فدرال است که به مدارسی با تراکم بالای دانش‌آموزان از خانواده‌های کم‌درآمد اختصاص می‌یابد.

دنیلز در طول خریدهایش از فروشگاه‌های استیپلز و تارگت، برای دانش‌آموزان نیازمند دفترچه، کلاسور و مداد خرید.

دنیلز تخمین زد که در یک سال معین، ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ دلار از پول خودش را صرف لوازم مدرسه می‌کند. حقوق سالانه او: ۵۵۹۲۷ دلار.

دنیلز گفت: «این نشان‌دهنده‌ی شور و اشتیاقی است که معلمان دارند و ما می‌خواهیم فرزندانمان موفق شوند. اگر لوازم مورد نیازشان را در اختیارشان قرار ندهیم، نمی‌توانند به خوبیِ آنچه که می‌توانند، موفق شوند.»

الکساندرا دنیلز معلم کلاس ششم در مدرسه راهنمایی شرقی در شهرستان مونتگومری، مریلند است. او از پول خودش این لوازم مدرسه را خریده است.

وقتی دنیلز با صورتحسابی بیش از ۱۷۰ دلار از فروشگاه استیپلز خارج می‌شد، مورد لطف غیرمنتظره‌ای قرار گرفت. صندوقدار ضمن تشکر از دنیلز برای خدمت به جامعه، ۱۰٪ تخفیف ویژه برای کارمندان به او داد.

علی دنیلز، معلم ریاضی در مدرسه راهنمایی شرقی در سیلور اسپرینگ، مریلند، لیست خرید خود را برای بازگشت به مدرسه برای کلاس درسش نشان می‌دهد.

اگرچه میزان هزینه‌های آنها از میانگین حدود ۵۰۰ دلار نظرسنجی وزارت آموزش کمتر است، اما هم دنیلز و هم موسکوویتز گفتند که خریدهایشان هنوز تمام نشده است.

هر دو معلم قصد داشتند از آمازون یا هر جای دیگری در اینترنت خرید کنند. آنها به دنبال تخفیف برای اقلامی مانند مداد گلف برای کودکانی که در حال یادگیری نوشتن هستند و پاک کننده آرایش برای تمیز کردن تخته‌های وایت‌برد هستند.

هر دو گفتند که سفرهای خریدشان برای بازگشت به مدرسه، اولین سفر از سفرهای متعدد خودجوش برای خرید مایحتاج در طول سال خواهد بود - موسکوویتز گفت: «مسخره است».

او گفت: «اگر از ابتدا به ما حقوق مناسبی پرداخت می‌شد، مسئله‌ی دیگری بود. به ما با سطح تحصیلاتمان حقوق نمی‌دهند.»